fbpx

Ανθρώπινα θηλώματα

  1. Αρχική
  2. chevron_right
  3. Blog
  4. chevron_right
  5. Ανθρώπινα θηλώματα

Ανθρώπινα θηλώματα(human papillomavirus-hpv)

Tα ανθρώπινα θηλώματα (hpv) είναι η πιο κοινή ιογενής λοίμωξη της αναπαραγωγικής οδού και είναι η αιτία δημιουργίας μιας σειράς καταστάσεων τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των προκαρκινικών βλαβών που μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο. Αν και η πλειονότητα των λοιμώξεων από HPV δεν προκαλούν συμπτώματα και υποχωρούν, η επίμονη λοίμωξη από τον ιό HPV μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια. Στις γυναίκες, η επίμονη λοίμωξη με συγκεκριμένους τύπους HPV (συχνότερα HPV-16 και HPV-18) μπορεί να οδηγήσει σε προκαρκινικές βλάβες οι οποίες, εάν δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Η λοίμωξη από τον HPV συνδέεται επίσης με τον καρκίνο του στοματοφαρυγγικού και με άλλες καταστάσεις σε άνδρες και γυναίκες.

Η πρόληψη, η διάγνωση και η θεραπεία hpv μπορεί να σώσει:

7 στις 10 γυναίκες από καρκίνο της μήτρας70%

70%

6/10 άντρες&γυναίκες από οροφαρυγγικό καρκίνο60%

60%

6 στους 10 άντρες από καρκίνο του πέους60%

60%

9/10 άντρες&γυναίκες από καρκίνο του πρωκτού90%

90%

8 στις 10 γυναίκες από κολπικό καρκίνο80%

80%

7 στις 10 γυναίκες από καρκίνο του αιδοίου70%

70%

Επιδημιολογικά χαρακτηριστικά HPV

Επικράτηση του  HPV σε δείγματα τραχήλου της μήτρας σε γυναικείο πληθυσμό: Με βάση μια μετα-ανάλυση, ο επιπολασμός του HPV παγκοσμίως σε γυναίκες με φυσιολογικά κυτταρολογικά ευρήματα  είναι στο 11,7% (διάστημα εμπιστοσύνης 95% (CI) 11,6-11,7%). Ο υψηλότερος  επιπολασμός  έγινε στην υποσαχάρια Αφρική (24%, 95% CI: 23.1–25.0%), στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική (16.1%, 95% CI: 15.8–16.4%), στην Ανατολική Ευρώπη 21.4% και στην  Νοτιοανατολική Ασία (14% · 95% CI: 13,0–15,0).

Επιπολασμός του HPV σε γυναίκες

Σε ορισμένες χώρες  χαμηλού εισοδήματος στην Ασία και στην Αφρική, ο επιπολασμός του HPV είναι  παρόμοιος στις γυναίκες  όλων των ηλικιακών ομάδων. Οι τύποι HPV 16 και 18 ήταν οι πιο συνηθισμένοι τύποι παγκοσμίως και ο  HPV-16 ήταν ο πιο κοινός τύπος του ιού σε όλες τις περιοχές. Ο HPV-18 και άλλοι τύποι υψηλού κινδύνου, όπως οι τύποι 31, 39, 51, 52, 56, 58 και 59, είχαν παρόμοιο επιπολασμό και ήταν μεταξύ των πιο κοινών τύπων HPV υψηλού κινδύνου μετά τον HPV-16.

Οι γυναίκες που έχουν μολυνθεί με έναν τύπο HPV μπορεί να μολυνθούν την ίδια περίοδο ή μετέπειτα  και με άλλους τύπους του ιού.

Επικράτηση του HPV στους άνδρες: Μια συστηματική ανασκόπηση του επιπολασμού του HPV στα γεννητικά όργανα σε άνδρες ηλικίας άνω των 18 ετών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο επιπολασμός κορυφώθηκε σε ελαφρώς μεγαλύτερες ηλικίες απ΄ ότι στις γυναίκες και παρέμεινε σταθερός ή μειώθηκε ελαφρώς με την αύξηση της ηλικίας. Ο επιπολασμός του HPV ήταν υψηλός σε όλες τις περιοχές, αλλά κυμαινόταν από 1% έως 84% μεταξύ των ανδρών της ομάδας χαμηλού κινδύνου και από 2% έως 93% μεταξύ των ανδρών της ομάδας υψηλού κινδύνου. Οι  άνδρες που είχαν σεξουαλικη επαφή με ομοφυλόφιλους και ήταν θετικοί στον ιό HIV παρουσίασαν τον υψηλότερο επιπολασμό. Οι πρωκτικές λοιμώξεις από τον ιό  HPV είναι πολύ συχνές σε άνδρες που συνευρίσκονται σεξουαλικά με το ίδιο φύλο και σχεδόν καθολικές μεταξύ εκείνων που είναι φορείς του ιού  HIV.

Μια πολυκεντρική κλινική δοκιμή εξέτασε τη βασική επικράτηση της λοίμωξης του HPV στην περιοχή του πέους ,του οσχέους και του περινέου σε ετεροφυλόφιλους άνδρες. Ο επιπολασμός οποιουδήποτε τύπου HPV ήταν 18,7% στο πέος, 13,1% στο όσχεο, 7,9% στην περινεϊκή περιοχή και 21,0% σε οποιαδήποτε περιοχή. Ο HPV ήταν πιο διαδεδομένος ιός σε άνδρες της Αφρικής και ο λιγότερο διαδεδομένος σε άνδρες από την πλευρά της Ασίας-Ειρηνικού. Η ηλικία δεν συσχετίστηκε με τον κίνδυνο θετικότητας για τους τύπους HPV 6, 11, 16, 18 ή οποιονδήποτε δοκιμασμένο τύπο HPV. Η ύπαρξη τουλάχιστον 3 σεξουαλικών συντρόφων στη διάρκεια της ζωής είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στην επικράτηση του ιού HPV.

Επικράτηση HPV στους άντρες

Μια συστηματική ανασκόπηση του HPV στα γεννητικά όργανα των  ανδρών στην υποσαχάρια Αφρική διαπίστωσε ότι ο επιπολασμός οποιουδήποτε τύπου HPV κυμαίνεται μεταξύ 19,1% και 100% .

Ο εκτιμώμενος επιπολασμός οποιουδήποτε HPV ήταν 78,2% (95% CI:54,2–91,6%) στους άνδρες  που είχαν  τον ΗΙV ιό και 49,4% (95% CI: 30,4–68,6%) μεταξύ των ανδρών που δεν τον είχαν (P = 0,0632). Δεν παρατηρήθηκε σαφής ηλικιακή τάση στην εξάπλωση του HPV.

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι HPV υψηλού κινδύνου ήταν οι HPV-16 και HPV-52 . O HPV-6 ήταν ο πιο κοινός τύπος HPV χαμηλού κινδύνου στον γενικό πληθυσμό.

O καρκίνος του τραχήλου της μήτρας που σχετίζεται με τον HPV στις γυναίκες

Η επίμονη λοίμωξη με υψηλού κινδύνου τύπους HPV σχετίζεται έντονα με την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Εκτιμήθηκε ότι 630.000 νέοι καρκίνοι που σχετίζονται με τον HPV εμφανίστηκαν σε γυναίκες το 2012, εκ των οποίων οι 530 000 (84%) περιπτώσεις ήταν καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τους 266.000 θανάτους παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας το 8% όλων των θανάτων από καρκίνο στις γυναίκες εκείνο το έτος.  Οι HPV-16 και HPV-18 ευθύνονται παγκοσμίως για το 71% των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. 

Ειδικότερα, το 60,6% (95% CI: 59,6-61,6) των περιπτώσεων αποδίδονται στον HPV-16 και το 10,2% (95% CI: 9,6-10,9) στον HPV-18.

Ο HPV-31 αντιπροσωπεύει το  3,7%, ο HPV-33 το 3,8%, ο HPV- 45 το 5,9%, ο  HPV-52 το  2,8% και o HPV-58 το  2,3% των περιπτώσεων του  καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Οι τύποι HPV 16, 18, 45, 31, 33, 52 και 58 αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% των καρκινωμάτων πλακωδών κυττάρων που είναι θετικά στο HPV DNA τεστ.

Ενώ η μόλυνση με HPV υψηλού κινδύνου είναι η αιτία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, οι περισσότερες γυναίκες που έχουν μολυνθεί με HPV υψηλού κινδύνου δεν αναπτύσσουν καρκίνο. Η μόλυνση επιμένει μόνο σε ένα μικρό ποσοστό γυναικών και μόνο ένα μικρό ποσοστό χρόνιων λοιμώξεων εξελίσσεται σε προ-καρκίνο, εκ των οποίων ακόμη λιγότερες θα εξελιχθούν σε επεμβατικό καρκίνο. Η μεγάλη πλειονότητα (> 85%) των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (445.000 ετησίως) συμβαίνει στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές, όπου αντιπροσωπεύει σχεδόν το 12% όλων των καρκίνων στις γυναίκες. Συγκριτικά, σε πιο ανεπτυγμένες περιοχές, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% όλων των καρκίνων στις γυναίκες (83.000 ετησίως).

 Άλλες ασθένειες που σχετίζονται με τον HPV σε άνδρες και γυναίκες

Η αναγεννητική λοίμωξη από τον HPV μπορεί να οδηγήσει σε κακοήθεις καρκίνους ή καλοήθεις όγκους του δέρματος και των βλεννογόνων, συμπεριλαμβανομένων των ανδρογεννητικών κονδυλωμάτων σε άνδρες και γυναίκες. Παρόλο που μια μεγάλη ποικιλία τύπων HPV μπορεί να προκαλέσει αναγεννητικά κονδυλώματα, ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι τύποι 6 και 11 αντιστοιχούν σε έως και  90% όλων των περιπτώσεων,  αν και η πραγματική συμβολή αυτών των τύπων στην ανάπτυξη κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων μπορεί να είναι χαμηλότερη. Σε μια συστηματική ανασκόπηση των παγκόσμιων εκτιμήσεων, η συνολική αναφερόμενη ετήσια επίπτωση (συνδυασμός ανδρών και γυναικών) των αναγεννητικών κονδυλωμάτων (συμπεριλαμβανομένων των νέων και επαναλαμβανόμενων) κυμαινόταν από 160 έως 289 περιπτώσεις ανά 100.000. Η εκτιμώμενη μέση ετήσια συχνότητα εμφάνισης νέων νεογεννητικών κονδυλωμάτων ήταν 137 ανά 100000 άνδρες και 121 ανά 100.000 γυναίκες. Η συχνότητα κυμαινόταν από 0,15% έως 0,18% στον γενικό πληθυσμό.

Το διάστημα μεταξύ της απόκτησης λοίμωξης από τον HPV και της μετάβασης σε διηθητικό καρκίνωμα είναι συνήθως 20 χρόνια ή περισσότερο. Η βάση για αυτήν την εξέλιξη δεν είναι καλά κατανοητή, αλλά οι συνθήκες προδιάθεσης και οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Τύπος HPV. ανοσοποιητική κατάσταση (η ευαισθησία είναι μεγαλύτερη σε άτομα που είναι ανοσοκατεσταλμένα, έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV ή λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία). ταυτόχρονη μόλυνση με άλλα σεξουαλικώε μεταδιδόμενα νοσήματα(απλός έρπης, χλαμύδια και γονοκοκκικές λοιμώξεις), νεαρή ηλικία κατά την πρώτη εγκυμοσύνη, κάπνισμα.

Οι γυναίκες που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV έχουν υψηλότερο επιπολασμό επίμονης λοίμωξης από τον HPV, συχνά με πολλαπλούς τύπους HPV και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης σε υψηλού βαθμού CIN(Αυχενική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία) και καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV.

Η μόλυνση από τον  HPV με συγκεκριμένους τύπους HPV είναι επίσης η αιτία δημιουργίας καρκίνων του πρωκτού, του στοματοφάρυγγα, του αιδοίου, του κόλπου και του πέους. Από τους καρκίνους που σχετίζονται με τον HPV, οι τύποι HPV 16 και 18 συνδέονται με το 85% των καρκίνων της κεφαλής και του τραχήλου και το 87% των καρκίνων του πρωκτού – ο δεύτερος και ο τρίτος συχνότερος καρκίνος που σχετίζεται με τον HPV με, αντίστοιχα, 38000 και 35000 εκτιμώμενες περιπτώσεις ανά έτος.

 Οι τύποι HPV μπορεί να ταξινομηθούν με πολλούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων στο σώμα που κάθε ιός τείνει να μολύνει (δερματικοί ή βλεννογόνοι τύποι) και από τη δυνατότητά τους να προκαλέσουν καρκίνο, δηλαδή τύπους υψηλού κινδύνου έναντι χαμηλού κινδύνου. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο ορίζει επί του παρόντος 12 τύπους HPV υψηλού κινδύνου που σχετίζονται με καρκίνους στον άνθρωπο (τύποι 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59) και πρόσθετοι τύποι για τους οποίους υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία καρκινογένεσης (τύποι 68 και 73) .

Πόσο πρέπει να ανήσυχουν οι άντρες?

Ανοσοαπόκριση μετά από μόλυνση από HPV

Επικρατεί διφορούμενη άποψη από τα  διαθέσιμα δεδομένα για το κατά πόσον η φυσική λοίμωξη με τον HPV προστατεύουν από την εκ νέου μόλυνση. Φαίνεται ότι υπάρχει μειωμένος κίνδυνος επαναμόλυνσης με τον ίδιο τύπο HPV, αλλά η μόλυνση δεν φαίνεται να παρέχει ειδική ομάδα ή γενική ανοσολογική προστασία από την επανεμφάνιση της με άλλους τύπους HPV.

Η μη ανάπτυξη αποτελεσματικής απόκρισης CMI για την εξάλειψη της λοίμωξης οδηγεί σε επίμονη λοίμωξη και, στην περίπτωση των κατηγοριών HPV υψηλού κινδύνου,υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εξέλιξης σε CIN 2 / 3.24

Διάγνωση της λοίμωξης  HPV στον τράχηλο της μήτρας

Η λοίμωξη του τραχήλου της μήτρας HPV μπορεί να διαγνωστεί χρησιμοποιώντας δοκιμές που βασίζονται στην αναγνώριση του HPV DNA που πραγματοποιούνται σε  αυχενικά ή κολπικά επιχρίσματα. Οι επαγόμενες από τον HPV αλλαγές στο αυχενικό επιθήλιο μπορούν να ανιχνευθούν με μικροσκοπική εξέταση των απολεπισμένων κυττάρων, γνωστή ως το τεστ Papanicolaou (Pap).

Ο έλεγχος με HPV-DNA τεστ, η κυτταρολογία ιδίως σε ρυθμίσεις χαμηλών πόρων και η οπτική επιθεώρηση με οξικό οξύ χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό βλαβών και τον έλεγχο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. 

Θεραπεία

Αν και δεν υπάρχει ειδική θεραπεία  για την  λοίμωξη HPV, ο έλεγχος και η θεραπεία για την προ-επεμβατική νόσο του τραχήλου της μήτρας είναι ιδιαίτερα επιτυχής στην πρόληψη της εξέλιξης σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Οι τραχηλικές προ-καρκινικές βλάβες μπορούν να αντιμετωπιστούν με καταστροφικές μεθόδους που περιλαμβάνουν καταστροφή των ανώμαλων ιστών με κάψιμο ή με κρυοθεραπεία και χειρουργική αφαίρεση του  ανώμαλου ιστού (ηλεκτροχειρουργική διαδικασία εκτομής βρόχου [LEEP] ή βιοψία κώνου). Σε χώρες με χαμηλό εισόδημα, όπου υπάρχει πρόληψη και έλεγχος του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, οι προ-καρκινικές βλάβες του τραχήλου της μήτρας αντιμετωπίζονται συνήθως με κρυοθεραπεία.  Η χειρουργική εκτομή του προσβεβλημένου ιστού είναι επίσης αποτελεσματική (διαδικασία χειρουργικής εντομής με βρόχο) και είναι απαραίτητη όταν η βλάβη είναι μεγάλη. Η κωνοειδής εκτομή προορίζεται για πιο προχωρημένες ή επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις, ιδίως εκείνες που περιλαμβάνουν ασθένεια στο ενδοτραχηλικό κανάλι.

Διαβάστε περισσότερα…

Μετάβαση στο περιεχόμενο