fbpx

Νερό και Δέρμα

  1. Αρχική
  2. chevron_right
  3. Blog
  4. chevron_right
  5. Νερό και Δέρμα

H άποψη που κυριαρχεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι η εξής : η φροντίδα ενός υγιούς δέρματος απαιτεί  την κατανάλωση τουλάχιστον οχτώ ποτηριών νερού ημερησίως. Βασίζεται   στην ιδέα ότι  ο ανθρώπινος οργανισμός  αποτελείται σχεδόν εξ ΄ολοκλήρου από νερό (2/3 του σωματικού βάρους)το οποίο  είναι απαραίτητο για την επιβίωση του  και όσο μεγαλύτερες ποσότητες καταναλώνει τόσο μεγαλύτερα τα οφέλη που του παρέχει ακόμα και αν δεν τις αποζητά .

Εάν εφαρμοζόταν αυτή η λογική στη βενζίνη και τα αυτοκίνητα ο συλλογισμός θα ήταν ο εξής :  η βενζίνη είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του  αυτοκινήτου οπότε όσο  περισσότερη διοχετεύσουμε στη μηχανή του  τόσο  καλύτερη  απόδοση θα έχει ,επιχείρημα αναληθές.

Επιστημονικές Έρευνες

Αντίθετα , επιστημονικές έρευνες καταλήγουν στο γεγονός ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού(τουλάχιστον οχτώ ποτήρια) την ημέρα δεν αποφέρουν καμία βελτίωση στην ποιότητα του δέρματος (π.χ ρυτίδες ,τραχύτητα της επιφάνειας του δέρματος) σε  ανθρώπους υγιείς που ζουν σε φυσιολογικές συνθήκες .Η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει ότι είναι αβάσιμη σε επιστημονικά στοιχεία η θεωρία ότι υπάρχει αναλογία ποσότητας νερού που καταναλώνεται και ποιότητας δέρματος αφού καμία επιστημονική έρευνα που έχει διεξαχθεί δεν έχει το έχει αποδείξει . Tαυτόχρονα,δεν έχει αποδειχθεί  ότι η κατανάλωση μικρότερης ποσότητας νερού δεν επιφέρει καμία απολύτως βλάβη σε αυτό .

Οι Williams S. et al  μελέτησαν την  επίδραση της μακροπρόθεσμης πρόσληψης νερού (2.25 λίτρα ημερησίως από μεταλλικό νερό ή νερό της βρύσης) στην φυσιολογία του δέρματος. Μετά από 4 εβδομάδες κατανάλωσης  νερού, οι μετρήσεις στην ομάδα μεταλλικού νερού αποκάλυψαν σημαντική μείωση της πυκνότητας του δέρματος και του αυξημένου πάχους του δέρματος, κάτι που ήταν σημαντικό μόνο στους συμμετέχοντες που έπιναν λιγότερο από το σύνηθες  πριν την έναρξη της μελέτης. Η πυκνότητα του δέρματος αυξήθηκε σημαντικά και το πάχος του δέρματος μειώθηκε σημαντικά στην ομάδα του νερού βρύσης. Η περιφέρεια του δακτύλου μειώθηκε αισθητά στην ομάδα του μεταλλικού νερού και αυξήθηκε στην ομάδα του νερού βρύσης. Η αντικειμενική μορφολογία της επιφάνειας του δέρματος δεν άλλαξε σε καμία ομάδα. Όπως παραδέχθηκαν οι συντάκτες, “… δεν μπορούν να εξηγηθούν απλά όλες οι αντικειμενικά μετρούμενες αλλαγές, καθώς οι ακριβείς μηχανισμοί απαιτούν περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα”.

Συμπεράσματα – Κλινικό αποτέλεσμα

Η κλινική σημασία των αποτελεσμάτων είναι ασαφής.  Η μελέτη του φαινομένου είναι σημαντική διότι είναι η πρώτη που δείχνει ότι η κατανάλωση περισσότερων από 2 λίτρα νερού ανά ημέρα μπορεί να έχει μετρήσιμη επίδραση στη φυσιολογία του δέρματος σε υγιείς εθελοντές.

Σημαντικό πόρισμα είναι ότι  η αντικειμενική αξιολόγηση του προφίλ της επιφάνειας του δέρματος δεν αποκάλυψε σημαντικές αλλαγές σε καμία από τις δύο ομάδες. Δεν επιβεβαιώθηκε  καμία αντικειμενική βελτίωση των ρυτίδων ή της τραχύτητας της επιφάνειας του δέρματος μετά την αύξηση της περισσότερων από δύο λίτρα ημερήσιας πρόσληψης νερού για  εβδομάδες. ”

Η έλλειψη κάθε πειστικού στοιχείου για το όφελος του κανόνα 8 × 8 (8 ποτήρια με 8 ουγγιές-0,23 λίτρα την ημέρα) μάλλον επιβεβαίωνε ότι η κατάποση περισσότερου νερού δεν συσχετίζεται με κάποιο ουσιαστικό όφελος στην υγεία του δέρματος.

Starling equation

Ο διάμεσος όγκος του υγρού και η καθαρή ροή μέσα από το τοίχωμα του τριχοειδούς ρυθμίζονται από τις δυνάμεις του Starling equation, που δηλώνει ότι η κίνηση των ρευστών εξαρτάται από έξι μεταβλητές: 

  1. Τριχοειδής υδροστατική πίεση, 
  2. Διάμεση υδροστατική πίεση, 
  3. Τριχοειδική ογκοτική πίεση, 
  4. Διάμεση ογκολογική πίεση, 
  5. Συντελεστή διήθησης του τριχοειδούς τοιχώματος και
  6. Συντελεστή αντανάκλασης, ένας “συντελεστής διόρθωσης” που περιγράφει τη διαπερατότητα του τριχοειδούς τοιχώματος.

Σύμφωνα με την εξίσωση Starling, η αύξηση της υδροστατικής πίεσης του τριχοειδούς και η μείωση της κολλοειδούς οσμωτικής πίεσης ή η αυξημένη διαπερατότητα των τριχοειδών τοιχωμάτων οδηγεί στην αύξηση της μετατόπισης υγρού από το ενδοαγγειακό χώρο στον ενδιάμεσο ιστό. Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που δείχνουν ότι η υπερβολική και ταχεία λήψη υγρών ή έγχυση μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ενδιάμεσου όγκου και οίδημα. Σε μελέτη σε δείγμα 20 ανδρών, χωρίς προβλήματα υγείας,  το δερματικό πάχος αυξήθηκε σημαντικά 30 λεπτά μετά την έγχυση 10 mL / kg διαλύματος του Ringer, που δόθηκε σε διάστημα 15 λεπτών, ενώ η ταχεία εξουδετέρωση υγρών και νερού από το σώμα είχε αντίθετο αποτέλεσμα. Η απομάκρυνση του υγρού μετά από αιμοκάθαρση συσχετίστηκε με σημαντική μείωση του πάχους του δέρματος.

Συμπεράσματα – Κλινικό αποτέλεσμα

Το γεγονός ότι οι μεταβολές της οσμωτικής πίεσης του κολλοειδούς πλάσματος μετά από υπερβολική και απότομη λήψη ρευστού (μια αλλαγή που μπορεί επίσης να ανιχνευθεί στον αιματοκρίτη και στις ηλεκτρολυτικές μεταβολές καθώς και σε μεταβολές στις μεταβλητές της εξίσωσης Starling) μπορεί να επηρεάσει την περιεκτικότητα του δέρματος στο νερό. η πρόσληψη καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας και σε μεγάλες χρονικές περιόδους του χρόνου κάνει το ίδιο; Φυσικά και όχι!

Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι οι συνήθειες κατανάλωσης νερού μπορεί να παρεμποδίσουν ή να προκαλέσουν αλλαγές στην εξίσωση Starling και, επομένως, ότι έχουν οποιαδήποτε επίδραση στην περιεκτικότητα του δέρματος σε νερό.

Μετάβαση στο περιεχόμενο