Μικροδερμοαπόξεση

H μικροδερμοαπόξεση (MDA) είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία επιδερμικής εφαρμογής που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του ανομοιόμορφου τόνου /υφής του δέρματος, της φωτογήρανσης, των ραγάδων, του μελάσματος και των ουλών, συμπεριλαμβανομένων των ουλών ακμής.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μικροδερμοαπόξεσης, οι λειαντικοί κρύσταλλοι προωθούνται στο δέρμα υπό τον έλεγχο ενός χειροκίνητου συστήματος κενού. Οι κρύσταλλοι προκαλούν απαλή μηχανική τριβή στο δέρμα, η οποία τελικά αφαιρεί το στρώμα της κεράτινης στοιβάδας της επιδερμίδας. Η τεχνική θεωρείται ασφαλής για όλους τους τύπους δέρματος Fitzpatrick και οι επιπλοκές είναι ελάχιστες. Εκτός από τα καλλυντικά οφέλη της MDA, οι μελέτες έχουν επίσης δείξει βελτιωμένη διαπερατότητα του δέρματος και ενισχυμένη απελευθέρωση διαδερμικών φαρμάκων που χορηγούνται σε μια περιοχή του δέρματος που έχει υποβληθεί σε θεραπεία μικροδερμοαπόξεσης.

MDA | Ενδείξεις

Ουλές, συμπεριλαμβανομένων των ουλών ακμής (συνήθως επιλέγεται άλλη θεραπεία με καλύτερη αποτελεσματικότητα). Ακμή (συνήθως επιλέγεται άλλη θεραπεία με καλύτερη αποτελεσματικότητα). Υφή του δέρματος. Striae distensae (ραγάδες). Μέλασμα. Φωτογήρανση. Σμηγματορροϊκό δέρμα. Λεπτές ρυτίδες. Διευρυμένοι πόροι.

MDA | Αντενδείξεις

Η μικροδερμοαπόξεση αντενδείκνυται σε μια περιοχή ενεργής δερματικής μόλυνσης, όπως ο ιός του απλού έρπητα, ο ιός της ανεμευλογιάς -ζωστήρα, ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων. Σε άτομα με αλλεργίες στους λειαντικούς κρυστάλους (δηλ. Αλλεργία αλουμινίου), θα πρέπει να χρησιμοποιείται διαφορετικός κρύσταλλος ή σύστημα χωρίς κρυστάλλους. Το MDA θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε άτομα με γνωστό ιστορικό υπερτροφικών ουλών (keloids). Η ροδοκηρία και οι τελεγγειεκτασίες θεωρούνται σχετικές αντενδείξεις.

MDA | Αποτελέσματα

Οι ασθενείς συχνά αναφέρουν βελτιωμένη «λάμψη» του δέρματος, απαλότητα, υφή και μειωμένη ορατότητα των πόρων. Τα μειωμένα επίπεδα σμήγματος σημειώνονται αμέσως μετά τη διαδικασία.

Η βιομηχανική ανάλυση καταδεικνύει μείωση της δυσκαμψίας του δέρματος, αύξηση της συμμόρφωσης του δέρματος και αύξηση του πάχους του δέρματος.

Σε άτομα με μέλασμα, η μικροδερμοαπόξεση μειώνει την μελανοποίηση και κατανέμει ομοιόμορφα τα μελανοσώματα στην επιδερμίδα. Σε άτομα με ουλές, ραβδώσεις και φωτογήρανση, το MDA βελτιώνει την πυκνότητα και τη διανομή ινών κολλαγόνου.

Η μικροδερμοαπόξεση έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τη διαδερμική χορήγηση φαρμάκου με αφαίρεση της κεράτινης στιβάδας. Οι μέθοδοι για την αύξηση της διαδερμικής απελευθέρωσης συχνά στοχεύουν το στρώμα της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας, καθώς η κεράτινη στιβάδα είναι ο κύριος φραγμός που περιορίζει τη διαδερμική διάχυση μορίων. Τα φάρμακα διαχέονται πιο ελεύθερα στη βιώσιμη επιδερμίδα, ακριβώς κάτω από τη στιβάδα της κεράτινης στιβάδας. Η MDA έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τη διαδερμική χορήγηση ινσουλίνης, τη διαδερμική χορήγηση βιταμίνης C, τη διαδερμική χορήγηση λιδοκαΐνης και τη διαδερμική χορήγηση 5-φθοροουρακίλης.

Παρόλο που υπάρχουν αρκετές συνεχιζόμενες κλινικές δοκιμές με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα, η σκοπιμότητα χρήσης MDA σε κλινικό περιβάλλον για την ενίσχυση της διαδερμικής χορήγησης φαρμάκων είναι ακόμη άγνωστη.

Διαδικασία

Η περιοχή της επιθυμητής θεραπείας θα πρέπει να καθαρίζεται με ένα ήπιο καθαριστικό πριν από την έναρξη της διαδικασίας. Χρησιμοποιώντας αρνητική πίεση, η συσκευή εφαρμογής “ρουφά” το δέρμα στην χειρολαβή. Στη συνέχεια η συσκευή απελευθερώνει τους λειαντικούς κρυστάλλους με ελεγχόμενη παροχή.

Τα υπολείμματα επιφάνειας και η στρώση κερατοειδούς στιβάδας των κυττάρων αφαιρούνται και τα σωματίδια συλλέγονται σε μια δεξαμενή. Στη συνέχεια, η συσκευή περνάει πάνω από το δέρμα για να στοχεύσει την επιθυμητή επιφάνεια. Μια μεμονωμένη θεραπεία συνήθως απαιτεί τρία περάσματα πάνω από την περιοχή που έχει υποστεί αγωγή. Η όλη διαδικασία διαρκεί συνήθως 30-60 λεπτά. Απαιτούνται συχνά 4-6 εβδομαδιαίες θεραπείες για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο βαθμός απομάκρυνσης της κεράτινης στοιβάδας εξαρτάται από τον ρυθμό ροής κρυστάλλου και τον χρόνο έκθεσης στη διαδικασία. Η πίεση που παράγεται από τη συσκευή κενού έχει μικρή επίδραση στην αφαίρεση της κεράτινης στιβάδας.

Είναι ευρέως διαθέσιμη και μια από τις πιο κοινές μη χειρουργικές αισθητικές διαδικασίες. Η μικροδερμοαπόξεση (MDA) εισήχθη για πρώτη φορά το 1985 από τους Marini και Lo Brutto ως μια λιγότερο επιθετική εναλλακτική λύση του χημικού peeling και της απόξεσης.